Mój ukochany Przyjaciel - Gianni - odszedł za Tęczowy Most. 

Wielkieś mi pustki uczynił w domu moim
Pełno nas, a jakoby nikogo nie było
Teraz wszytko umilkło, szczere pustki w domu
Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje
A serce swej pociechy darmo upatruje

Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma

[Kochanowski, Szymborska]